Panowie / władcy na zamku i w pałacu

Piastowie opolscy

Jan II Dobry (książę Opola i Raciborza, założyciel i pan Tarnowskich Gór

1497-1526 Hohenzollernowie

Jerzy von Ansbach (margrabia na Ansbach, książę Karniowa, potem także Opola i Raciborza założyciel i pan Tarnowskich Gór) – 1526-1543

Jerzy Fryderyk von Ansbach (margrabia na Ansbach, książę Karniowa, Opola i Raciborza, potem Żagania, pan Tarnowskich Gór) – 1543-1603

Joachim Fryderyk (elektor Brandenburgii, pan Tarnowskich Gór) – 1603-1608

Jan Jerzy (książę Karniowa, pan Tarnowskich Gór) – 1608-1620

1620 – Habsburgowie odebrali miasto Hohenzollernom

Henckel von Donnersmarck

Łazarz I Starszy (pan Tarnowskich Gór, Bytomia i Bogumina) – 1623-1624

Łazarz II Młodszy (pan Tarnowskich Gór, Bytomia i Bogumina) – 1624-1664

Jerzy VII Fryderyk (pan Tarnowskich Gór i Bytomia) – 1664-1671

Karol Maksymilian (pan Tarnowskich Gór) – 1671-1716

Leon Maksymilian (pan Tarnowskich Gór, 3. wolny pan stanowy Bytomia) – 1716-1727

Karol Erdmann (pan Tarnowskich Gór) – 1727-1760

Erdmann Gustaw (pan Tarnowskich Gór, 6. wolny pan stanowy Bytomia) – 1760-1805

Gustaw Adolf, (pan Tarnowskich Gór do 1808, 7. wolny pan stanowy Bytomia) – 1805-1813

Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck (tyt. 9. wolny pan stanowy Bytomia) – 1813-1848

Guido Henckel von Donnersmarck (tyt. 13. wolny pan stanowy Bytomia, 1. książę von Donnersmarck) – 1848-1916

Guidotto Henckel von Donnersmarck (2. książę von Donnersmarck) – 1916-1945

Książę Guido Georg Friedrich Erdmann Heinrich 
Adalbert Henckel von Donnersmarck

(ur. 10 sierpnia 1830 we Wrocławiu, zm. 19 grudnia 1916 roku w Berlinie)

... pochowany w mauzoleum pałacu w Świerklańcu ...

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

W 1848 r. przejął majątek ojca. Podstawą fortuny był przemysł. Jego własnością była m.in. huta „Donnersmarck” i kopalnia „Guido” w Zabrzu, huta „Bethlen-Falva” i kopalnia „Deutschland” (potem „Niemcy”, a następnie „Polska”) w Świętochłowicach, kopalnia „Śląsk” w Chropaczowie, huta cynku „Guidotto” i kopalnia „Donnersmarck” w Chwałowicach, kopalnia „Karsten-Centrum” w Bytomiu i kopalni „Andaluzja” w Piekarach. 

Był założycielem pierwszej na Dolnym i Górnym Śląsku spółki akcyjnej „Śląskie Kopalnie i Cynkownie” z siedzibą w Lipinach. W okolicach Kalet wybudował celulozownię, potem papiernię, które połączył z podobnym przedsiębiorstwem w Dąbiu koło Szczecina. Tam posiadał hutę żelaza „Kraft”. Inwestował w zagłębiu Ruhry, we Francji, na Sardynii, w Karyntii, na Morawach i w Królestwie Polskim. W jego zakładach w Chwałowicach na przełomie 1910 i 1911 r. wybuchł największy w ówczesnej historii Dolnego i Górnego Śląska strajk, który trwał dwa miesiące.

Przeznaczył 2,5 mln marek na fundację – istniejącą do dziś jako Fürst Donnersmarck-Stiftung - dla wsparcia edukacji swych urzędników i pracowników oraz ich dzieci. Dołożył do budowy świątyń w Reptach, Mikulczycach, Wieszowie, Kamieniu, Starych Tarnowicach, Świerklańcu, Zaborzu i Tarnowskich Górach.

Miał swoje rezydencje w Paryżu, Berlinie, Rottach-Egern, Reptach oraz Świerklańcu, gdzie był piastowski zamek i nowy pałac zwany „Małym Wersalem”. Był wpływowym politykiem. Jego spektakularnym sukcesem było podwyższenie francuskiej kontrybucji w 1871 r. do sumy pięciu miliardów franków w złocie. 

Po wojnie francusko-pruskiej został gubernatorem Metzu. Zasiadał w Śląskim Sejmie Prowincjonalnym, Radzie Państwa oraz pruskiej Izbie Panów. Odznaczono go najwyższym pruskim Orderem Orła Czarnego. W dniu 14 marca 1896 r. został 13. wolnym panem stanowym Bytomia, a 18 stycznia 1901 r. otrzymał tytuł dziedzicznego pruskiego księcia (niem. Fürst) von Donnersmarck. Tuż przed I wojną światową jego fortunę szacowano na ponad ćwierć miliarda marek.

Pochodził ze śląskiego rodu magnatów ziemskich i przemysłowych Henckel von Donnersmarcków.

Jego pierwszym synem był Odo Deodatus I (1885-1926), nieślubny potomek ze związku z Rosalie Coleman (z d. Pareut, 1835–1915).

Był dwukrotnie żonaty. Pierwszą żoną (1871) była dwukrotnie wcześniej rozwiedziona Teresa Lachmann (1819-1884), córka pochodzącego z Polski moskiewskiego fabrykanta włókienniczego, znana jako markiza Blanka de Païva (po drugim małżeństwie z francuskim arystokratą). Według Dzienników braci Edmonda i Jules'a Goncourtów La Païva była najsłynniejszą kurtyzaną swoich czasów.

Drugą żoną (1887) była Katarzyna Slepcow (1862-1929), również pochodząca z Rosji szlachcianka, z którą miał dwóch synów. Guidotto (1888-1959) był 2. księciem von Donnersmarck, a hrabia Kraft (1890-1977) 16. wolnym panem stanowym Bytomia. Guido zmarł 19 grudnia 1916 r. w Berlinie. Został pochowany w nowym mauzoleum w Świerklańcu. 

pierwsza żona Księcia Guido Henckel von Donnersmarck, 

Markiza Blanka de Paiva, dla której Książę 

zbudował ten przepiękny pałac

(7 maj 1819 – 21 styczeń 1884)

 

... kliknij w foto aby powiększyć ...

click on the pix to enlarge

przyjaciel rodu i częsty gość w pałacu w Świerklańcu -

Wilhelm II Hohenzollern, Cesarz niemiecki, Król Prus, 

Margrabia Brandenburgii, Suweren i Wielki Książę Śląska 

oraz hrabstwa kłodzkiego, Wielki Książę Poznania

Książę Guido Henckel von Donnersmarck z drugą żoną Księżną Katarzyną

pierwsza z prawej dama siedząca w powozie to hrabina Blanka

nad nią też z prawej siedzi dwóch gentlemenów 

hrabia Guido to ten w jasnym kapeluszu

... kliknij w foto aby powiększyć ...

click on the pix to enlarge

Herb większy, książęcy jaki ówczesny Hrabia Henckel von Donnersmarck otrzymał od Cesarza Wilhelma II 

18 Stycznia A.D. 1901 wraz z tytułem Dziedzicznego Księcia Pruskiego

Hrabia Kraft, młodszy syn Guido Henckel von Donnersmarck 

i Katarzyny Slepcov

(12 marzec 1890 - 1 wrzesień 1977)

Katarzyna Slepcov, drugia żona Księcia Guido Henckel von Donnersmarck

(16 luty 1862 - 10 luty 1929) 

... kliknij w foto aby powiększyć ...

click on the pix to enlarge

syn Księcia Guido Henckel von Donnersmarck, 

Guidotto (młody) - ostatni właściciel 'Małego Wersalu' w Świerklańcu

syn Księcia Guido Henckel von Donnersmarck, 

Guidotto (starszy) - ostatni właściciel 'Małego Wersalu' w Świerklańcu

(23 maj 1888 - 23 grudzień 1959)

... kliknij w foto aby powiększyć ...

click on the pix to enlarge 

Powitanie cesarza Wilhelma II przez księcia Gwidona Henckel von Donnersmarck na starym dworcu w Radzionkowie. Cyframi oznaczeni: 1) cesarz Wilhelm II Hohenzollern, 2) książę Gwidon Henckel von Donnersmarck, 3) marszałek dworu, hrabia Eulenburg, 4) starosta tarnogórski von Schwerin, 5) książę Krystian Kraft Hohenlohe, 6) hrabia Cuno Moltke, 7) książę von Schönburg, 8) tajny radca dworu Schwerin, 9) hrabia Wollff-Metternich, 10) hrabia Görtz-Schlitz, 11) generał von Scholl

Przed przedsionkiem. Na zdjęciu: 

książę Henckel von Donnersmark (stoi w środku) z małżonką, hrabia i hrabina Wiser, 

baron Varnbühler, hrabina Bismarck, hrabina Ziersdorff, możnowładcy cesarscy z żonami. 

syn Księcia Guidotto - Karl Erdmann Henckel von Donnersmarck

... kliknij w foto aby powiększyć ...

click on the pix to enlarge 

 

Pogrzeb Księcia Guido Henckel von Donnersmarck 

w parkowym kościele-mauzoleum - grudzień a.d. 1916

Pogrzeb Księżnej Katarzyny Slepcov, drugiej żony 

księcia Guido H.v Donnersmarck

... kliknij w foto aby powiększyć ...

... click on the pix to enlarge ...

wnętrze mauzoleum gdzie podobno spoczywa 

Książę Guido i jego druga żona Księżna Katarzyna Slepcov

W latach ’60 kiedy to Śląskiem władały przeohydne i wredne oraz do cna zwyrodniałe komuchy przy okazji wyburzania ruin zamku i pałacu w Świerklańcu doszło ponoć do niewyobrażalnej profanacji zwłok Księcia Guido Henkel von Donnersmarck. Wydobyto mianowicie z kościelnego mauzoleum jego zwłoki i rozstrzelano pośmiertnie (symbolicznie?) na dziedzińcu.

Dlaczego, po co, jakim celu ?? Kto pojmie komunistycznych zboczeńców i zwyrodnialców … 

Co potem zrobiono z tym zwłokami ? Ponoć ktoś pozbierał resztki i zamurował w jednej dwóch z widocznych na poniższym zdjęciu krypcie. W której krypcie spoczywa Księżna Katarzyna, a w której Książę Guido – nie wiadomo. Przy tej okazji mocno naruszono (jak widać) zasady religii greko-katolickiej, której wyznawczynią była Księżna Katarzyna (Katja Slepcov - Rosjanka), a mianowicie pochowano ją chyba w betonowej krypcie a nie w ziemi.

-----------------------------------------------------------------------

W wyniku klęski III Rzeszy w 1945 r. Henckel von Donnersmarckowie utracili całkowicie śląską fortunę. Ich pozycja wśród arystokratów jednak nie uległa zachwianiu. Karol Józef (zm. 2008 r., z linii nakielsko-ramułtowickiej) w 1958 r. został mężem Marii Adelajdy de Nassau de Bourbon-Parma (zm. 2007 r.), córki wielkiej księżnej Luksemburga Szarlotty. 

Najstarszy syn tej pary hrabia Andrzej (ur. 1959 r.) latem 1995 r. ożenił się z Joanną księżniczką von Hohenberg z bocznej linii Habsburgów (prawnuczka arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i Zofii hrabiny Chotek, zamordowanych w Sarajewie w 1914 r.).

W 2007 r. Florian Henckel von Donnersmarck (ur. 1973 r.) został uhonorowany nagrodą amerykańskiej Akademii Filmowej "Oscarem" za film "Życie na podsłuchu". 

W grudniu tego samego roku książę Guidotto von Donnersmarck (ur. 1940 r.) otrzymał tytuł Honorowego Obywatela miasta Tarnowskie Góry za zasługi jego rodu dla miasta i regionu.

Cesarz Wilhelm II i Guido Henckel von Donnersmarck przed pałacem w Świerklańcu

czytaj także:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Henckel_von_Donnersmarck

-----------------------------------------------------------------------

A czy wiadomo gdzie się podziały materiały ze zburzonego zamku i pałacu (cegły, kamienie, itp.) ? 
Co i gdzie zbudowano ze zrabowanych materiałów (własność rodu Donnersmarck) ?

Kto i gdzie pokradł sprzęty z zamku i pałacu / Stoi to gdzieś ??

ODPOWIEDZIALNY ZA ZNISZCZENIA:

czytaj:

http://jerzy-jorg-zietek.blogspot.com/